3. Śnieżnica
Śnieżnica: wznosi się ponad miejscowościami: Kasina Wielka, Gruszowiec, Dobra, Porąbka i Wola Skrzydlańska. Od pobliskiego Ćwilina oddzielona jest głęboką przełęczą Gruszowiec.
Dopuszczalny kierunek wiatru: NE - NW.
I. Dotarcie na miejsce
W zależności od tego czy planujemy wykonać zlot czy lecieć na przelot zostawiamy samochód:
Zlot - po północnej stronie góry (w Kasinie Wielkiej kierujcie się do stacji narciarskiej „Śnieżnica”) Jadąc od Wiśniowej skręcacie za centrum w lewo. Na górę można dostać się wyciągiem, który w zimie kursuje standardowo, a w lecie i w weekendy o pełnych godzinach (info: http://www.snieznica.pl/lato). Trasa piesza biegnie najpierw wzdłuż wyciągu, później niebieskim szlakiem, który idzie na wschód. Dotrzecie nim do szczytu góry, na którym znajduje się drewniany krzyż. Ok. 25 m przed krzyżem, po lewej stronie jest słabo widoczna ścieżka prowadząca na start – w dół, na północne zbocze.
Przelot – po południowej stronie góry (przy drodze Mszana D. – Limanowa), we wsi Gruszowiec, na szczycie przełęczy Gruszowiec (przełęcz łącząca Śnieżnicę i Ćwilin) jest bar „Pod Cyckiem” nazywany też „Pod Śnieżnicą”. Samochód możecie zostawić właśnie tam, pod warunkiem że jesteście klientami baru. Nie zapominajcie o tym. Aby dojść na szczyt kierujcie się szlakiem niebieskim aż dotrzecie do krzyża na szczycie. Wychodzi się ok. 50 min.
II. Start
Startowisko na Śnieżnicy nie jest startowiskiem w znaczeniu prawnym tego słowa. Jest tylko miejscem nadającym się do wykonania startu nożnego przy użyciu paralotni lub lotni.
Teren startowiska jest terenem prywatnym. Niedozwolona jest jakakolwiek ingerencja w jego stan!
Na startowisku mieszczą się 3x2 skrzydła. Startujemy przy wiatrach NE do NW. Przy maksymalnych odchyłkach i dużej sile występują turbulencję - zdarzyła się już niejedna połówka zaraz po starcie. Obserwujcie bardziej doświadczonych pilotów.
Nie zostawiajcie po sobie śmieci!
III. Lądowanie
Lądowisko pod Śnieżnicą nie jest lądowiskiem w znaczeniu prawnym tego słowa. Jest tylko miejscem nadającym się do lądowania przy użyciu paralotni lub lotni.
Miejsce gdzie zwykle lądujemy nie jest widoczne ze startowiska. Stojąc w osi startu znajduje się ono mniej więcej na NW w odległości ok. 2 km Są to nieużytki położone poniżej parkingu stacji narciarskiej (kiedyś stacja kolejowa „Kasina Wielka”). W okolicy lądowiska siła wiatru jest często dużo wyższa niż ogólna siła wiatru, więc uwzględnijcie to podczas rozplanowywania wysokości przy podejściu.
IV. Zdobywanie wysokości
Uwaga: Śnieżnica znajduje się w bezpośredniej bliskości strefy TMA Balice.
Zbocze Śnieżnicy jest zwykle obfite w termikę. Przy słabym wietrze dobrze jest sprawdzić przedpole, a przy odchyłkach bardzo dobrze działają żebra (również nisko). Uwaga: przy odchyłkach dolatując nisko do żeber od zawietrznej, występują turbulencje. W okolicy górnej części trasy narciarskiej również występują turbulencje.
Gdy ciężko jest dokręcić wysoko nad Śnieżnicą możecie przeskoczyć lub zdryfować na Ćwilin i tam szukać mocniejszego komina. Uwaga: przy zboczu Ćwilina występują umiarkowane turbulencje.
Gdy brak jest konkretnego komina przy mocnej zachodniej odchyłce, spróbujcie przebić się na stok NW - W, aż za trasę narciarską. Często występuje tam konkretny komin.
V. Przelot
Zwykle nie ma potrzeby dokręcać max nad Śnieżnicą, gdyż komin i chmura nad Ćwilinem są wydajniejsze i tam z łatwością dokręcicie podstawę. Kolejny przeskok jest też zwykle krótki. Początkujący przelotowcy powinni uważać wlatując w Gorce – trzymajcie się wysoko.
Rekord Śnieżnicy wynosi 118 km i należy do Michała „Spike’a” Gierlacha (UFO Team).
VI. Kamera 1
VI. Kamera 2
Copyright SPBW. Wszelkie prawa zastrzeżone.