4. Podobin
Podobin a właściwie Spyrkowa Góra to jeden ze szczytów góry Witów, który leży między Niedźwiedziem a Mszaną Górną.
U podnóża góry znajduje się miejscowość Podobin. Najczęściej wybierane miejsce na południe czy południowy-zachód.
Dopuszczalny kierunek wiatru: S – W
I. Dotarcie na miejsce.
Z centrum Mszany Dolnej kierujcie się na Mszanę Górną. Po kilkuset metrach skręcacie w prawo na Porębe Wielką. Po kilku kilometrach dojedziecie do wsi Podobin, a górka z łysym szczytem i stromym zalesionym zachodnim zboczem po Waszej lewej stronie to właśnie Spyrkowa Góra. Za sklepem skręcacie w lewo, a potem przez mostek i w prawo. Jest tam dość dużo miejsca aby zostawić samochód. Jeśli zostawiacie samochód u „pana, który wozi traktorem” nie zastawiajcie stojących tam w rzędzie maszyn rolniczych bez uzgodnienia tego z właścicielem. Uwaga: Uliczki we wsi są bardzo wąskie – zachowajcie ostrożność i jeździjcie powoli. Kamienistą „drogą” wychodzi się do połowy zbocza, a później skręcacie w lewo w ścieżkę i wychodzicie z zalesionego terenu. Ścieżka idąca przy polach uprawnych zaprowadzi Was prosto na szczyt. Wychodzi się ok. 30-35 min.
II. Start
Uwaga: ze względu na charakter wiatrów wiejących z S bądź pewny, że twoje umiejętności są wystarczające aby latać w tym miejscu. Oglądaj dokładnie warunki i doświadczonych pilotów!
Startowisko na Spyrkowej nie jest startowiskiem w znaczeniu prawnym tego słowa. Jest tylko miejscem nadającym się do wykonania startu nożnego przy użyciu paralotni lub lotni.
Jest to duża (2x6 skrzydeł) łąka położona na szczycie góry. Można startować od S do W. Na i przed miejscem startu brak jest drzew, więc nawet w ciszy start jest łatwy i bezpieczny. Przy dużej sile wiatru podczas startu lub bezpośrednio po nim czasami dochodzi do podwinięć.
Po drugiej stronie szczytu można wystartować na NEN - NW. Przy tych kierunkach jednak rzadko da się polatać ale lepiej zlecieć niż schodzić gdy kierunek zmieni się na północny.
Nie zostawiajcie po sobie śmieci!
III. Lądowanie
Uwaga: W tym momencie brak jest uzgodnionego lądowiska. Wybieracie sami miejsce do lądowania. Przed lotem należy zorientować się jak wygląda sytuacja u podnóża góry (pola uprawne, płoty). Lądować można również na półce znajdującej się na południowym zboczu w 2/3 wysokości góry (dla zaawansowanych pilotów) i na szczycie (nawet dla mniej zaawansowanych). Dobrym miejscem są również duże, kamieniste plaże nad rzeczką. Przy silnym wietrze połączonym z termiką zachowajcie szczególną ostrożność podczas podchodzenia do lądowania - spodziewajcie się turbulencji oraz nagłych zmian kierunku wiatru u podnóża góry.
IV. Zdobywanie wysokości
Standardową metodą zdobywania wysokości jest wykorzystanie żagla / komina z łysego, południowego, łagodnego zbocza lub stromego, zalesionego zachodniego. Zwykle siła wiatru lub termiki nie jest na tyle duża by na zboczu S robić wysokość i przeskakuje się wtedy na zbocze W, które daje lepsze podtrzymanie ze względu na ukształtowanie. Na uwagę zasługuje miejsce w którym te dwa zbocza się łączą – często odrywa tam się komin. Bardzo ważnym miejscem, w którym można złapać komin jest okolica północnego krańca zbocza W. Gdy jesteście mocno poniżej startu musicie odbić na przedpole w kierunku NW w tym miejscu. Komin ten często jest jedynym kominem, który sączy się gdy na całym zboczu Spyrkowej jest kryzys. Zwykle jest również dwa razy mocniejszy niż typowa termika na zboczu.
V. Przelot
Najczęściej lata się w kierunku NW i WNW. Początek przelotu jest bardzo prosty i nie wymaga dokręcania na max. Na kolejnych zboczach (Ogorzała, Ćwilin) zwykle jest jakaś termika. Jednak gdy tylko macie dolot do zachodnich zboczy Łopienia to walcie tam jak w dym – w potężnym kominie momentalnie zrobicie sufit. Uwaga: zachodnie czoło Łopienia jest miejscem występowania mocnej, termicznej turbulencji. Gdy znajdziecie się zbyt nisko za górą (odejdziecie z bardzo niska, nisko zgubicie zwiany komin) to wykorzystajcie termikę, która odrywa się ze stromych zboczy zaraz za drogą w dolince (Mszana Górna), można wykręcić się tam często z bardzo niska.
Najdłuższy przelot należy do Michała „Spike’a” Gierlacha (UFO Team) – 113,5 km.
VI. Zagrożenia / Błędy
- przewiania (zła ocena siły wiatru lub znaczny wzrost siły wiatru po starcie)
- duże podwinięcia podczas próby przebicia się przy silnym wietrze, zbyt nisko na zachodni stok (uderzenie w stok!) – oblatujcie szerzej lewą stroną!
- uderzenia w płoty, uprawy, drzewa podczas lądowania u podnóża góry (uwaga na turbulencje i zmienny kierunek wiatru)
- zderzenia w powietrzu podczas lotów żaglowych – stosunkowo mały obszar noszeń (zachowajcie niezbędną separację i nie bądźcie samolubni)
- duże podwinięcia nad zboczem i nad doliną przy silnym wietrze (mocno zaburzony ruch powietrza z powodu braku przedpola – góra Potaczkowa oraz charakteru wiatru z kierunku S)
Copyright SPBW. Wszelkie prawa zastrzeżone.